Bij een bezoek aan Thailand waar je op elke hoek van de straat een klein of groot schrijn vind, werd ik overweldigd door de devotie en het grote aantal beelden in al hun pracht en praal. Westerlingen zijn vaak overdonderd en hebben hierbij gemengde gevoelens. Voor de Thai is het normaal. Ik vroeg mij af met welke ogen zij naar onze religieuze gebouwen en kunstwerken kijken, die wij normaal vinden en waaraan we dikwijls gewoon voorbijlopen. Vandaar deze reeks die aantoont dat ook onze gebedshuizen en religieuze kunstwerken best een tweede blik waard zijn.
